Malaysia merupakan salah satu negara yang dikurniakan banyak sungai kecil dan sungai selain taburan hujan tahunan melebihi 3,000mm yang menyumbang 98% daripada jumlah air di Malaysia, manakala selebihnya disumbangkan oleh air bawah tanah. Walaupun kaya dengan air, Malaysia bergelut dengan ancaman alam sekitar yang senyap tetapi ketara: potensi risiko pencemaran air daripada urbanisasi dan perindustrian dengan mikroplastik dan sisa farmaseutikal. Pencemaran ini menimbulkan ancaman besar bukan sahaja kepada ekosistem akuatik tetapi juga kesihatan manusia.
Jadi, apakah punca dan akibat pencemaran ini? Kami meneroka asal usul dan potensi kesan kesihatan yang dikaitkan dengan pendedahan kepada bahan cemar berbahaya ini.
Mikroplastik ialah zarah plastik kecil, bersaiz kurang daripada 5mm yang berasal daripada pelbagai sumber seperti serpihan plastik yang lebih besar, manik mikro dalam produk penjagaan diri dan gentian sintetik daripada pakaian.
Manakala sisa farmaseutikal merujuk kepada sisa drug dan ubat yang memasuki badan air melalui pelupusan yang tidak sempurna, sistem kumbahan atau larian air daripada premis pengilangan farmaseutikal.
Walaupun pencemaran air kadangkala disebabkan oleh alam semula jadi, aktiviti manusia seperti amalan pengurusan sisa yang tidak sempurna termasuk membuang sisa am ke sungai atau laut berdekatan merupakan salah satu penyumbang terbesar pencemaran air.
Menurut kajian 2018, 93% daripada 259 air botol mengandungi mikroplastik1. Baru-baru ini, kajian 2024 melaporkan bahawa terdapat 240,000 keping plastik kecil di dalam setiap liter air botol secara purata2.
Selain itu, penyelidikan yang dijalankan di Putrajaya juga mengesan kehadiran pelbagai kepekatan sisa farmaseutikal sehingga 0.38ng/L, dengan kepekatan kafein tertinggi (0.38ng/L) dan kepekatan terendah diklofenak (0.14ng/L), yang kesemuanya dinilai sebagai sentiasa ada di dalam air minum harian dan boleh meningkatkan kemungkinan risiko kesihatan manusia3.
Potensi kehadiran mikroplastik dan sisa farmaseutikal di dalam air Malaysia menimbulkan risiko kesihatan yang ketara kepada manusia dan hidupan akuatik. Mari kita lihat lebih dekat...
Mengurangkan pencemaran mikroplastik dan sisa farmaseutikal di perairan Malaysia memerlukan pendekatan pelbagai aspek yang melibatkan kerjasama industri antara kerajaan dan sektor swasta, kesedaran dan pendidikan awam serta penyelesaian teknologi yang inovatif.
Pengilang farmaseutikal yang bertanggungjawab boleh menggunakan kaedah pengeluaran yang lebih bersih dan melabur dalam teknologi rawatan air sisa termaju untuk meminimumkan pelepasan sisa farmaseutikal ke alam sekitar seperti yang dipacu oleh inisiatif atau dasar kerajaan.
Mendidik orang ramai tentang kesan buruk pembuangan sisa yang tidak sempurna dan menggalakkan tabiat penggunaan dan pelupusan yang bertanggungjawab boleh membantu mengurangkan jumlah sisa plastik dan farmaseutikal yang memasuki air negara.
Penyelidik dan pereka pembaharuan boleh membangunkan teknologi inovatif untuk pengesanan, pemantauan dan penyingkiran mikroplastik dan bahan cemar farmaseutikal yang berkesan daripada sumber air.
Air Malaysia disifatkan bersih dan selamat untuk diminum berbanding dengan banyak tempat lain. Namun begitu, sebilangan besar rakyat Malaysia memilih untuk menuras atau mendidihkan air sebelum menggunakannya untuk tujuan minum kerana kemungkinan pencemaran air oleh mikroplastik dan sisa farmaseutikal yang berisiko menjejaskan kesihatan. Oleh itu, sangat disyorkan agar setiap isi rumah melabur dalam penyelesaian penulenan air yang inovatif untuk jaminan selanjutnya, untuk memastikan air minum termineral yang bersih, selamat dan sihat untuk rakyat Malaysia daripada semua peringkat umur.
Nantikan pelancaran baharu yang mengujakan daripada eSpring, akan datang tidak lama lagi.
Rujukan: